Het is niet moeilijk om aan het begin van een kalenderjaar je doelsoorten te formuleren. Het verwezenlijken van zo'n opdracht die je jezelf stelt, kan veel tijd kosten.
Zo had ik voor dit jaar de zomertortel staan. Hij is prachtig, wordt steeds schaarser, en komt in de buurt van Nunspeet niet of nauwelijks voor. Als jongen zag en hoorde ik hem veel, toen ik in Zeeland woonde, in de manteling bij Oostkapelle.
Vier dagdelen (middagen en ochtenden) heb ik doorgebracht in het Horsterwold (Stille Kern) bij Zeewolde. Geweldig gebied, waar verschillende tortels waren gemeld. Prachtige foto's gezien op Waarneming.nl, maar telkens als ik er was was er geen zomertortel te zien.
Ik wilde de moed al opgeven voor dit jaar. Toen zag ik een waarneming in het Knarbos, tussen Lelystad en Zeewolde. Daar ben ik op een dinsdagavond heengegaan, en toen ik uit de auto stapte en de weg overstak om het gebied in te gaan, hoorde ik hem al. Daarna kon ik foto's maken, eerst alleen een paar bewijsplaatjes, later ook echt mooie foto's, waaronder enkele vliegbeelden. 
Heel bevredigend als het lukt om je doel te halen.

​Net zo'n soort verhaal is het fotograferen van een nachtzwaluw. Vorig jaar heb ik er 7 avonden voor doorgebracht aan de Stakenbergweg in Elspeet, bij een oude omgevallen grove den. Ik hoorde ze bijna elke keer, zag ze ook regelmatig, en heb één super slechte foto kunnen maken.
Mijn doel voor dit jaar was, een betere foto van deze vogel te maken, die door zijn geheimzinnigheid, zijn prachtige zang, zijn fantastische verenkleed erg tot mijn verbeelding spreekt.
Opnieuw vier of vijf avonden gaan staan bij die ene boom. Gehoord, gezien, maar niet gefotografeerd. Ook hierbij al de moed bijna opgegeven. Tot ik las dat er bij Heerde, in het prachtige natuurgebied de Dellen, ook regelmatig nachtzwaluwen werden gezien, gehoord en gefotografeerd.
Toen ben ik toch nog maar een avond in de auto gaan wachten. Een dolle boel, eerlijk waar. Verschillende nachtzwaluwen, die snorden, riepen, vlogen, zaten... maar het was al bijna helemaal donker. Uiteindelijk heb ik 'lukraak' foto's gemaakt van de tak waarop hij regelmatig was gezien; ik kon zelf niets meer zien, maar de camera wel... met 10 tot 30 seconden sluitertijd en iso 10.000 heb ik foto's gemaakt als ik dacht dat er één onderaan de boom ging zitten. De meeste foto's waren van kale takken, maar op één: Jawel hoor, de nachtzwaluw. Niet mooi, dat kan niet onder die omstandigheden. Maar wel mooier dan ik had, en opnieuw een bewijs dat niet opgeven, uren maken, jezelf informeren kan leiden tot een bevredigend resultaat.
Het kan nog mooier, maar ik denk dat ik dat van het toeval af ga laten hangen.