Met welke apparatuur maak ik m'n foto's?
Ik werk graag met apparatuur van goede merken. Dat is duur, maar ook een fijn idee dat je weet dat een mislukte foto niet aan je apparatuur kan liggen...

Camera body:
Mijn eerste digitale spiegelreflexcamera was van Canon, de Eos 350D. Een hele fijne camera, met name voor beginners in de digitale spiegelreflex-wereld.
Toch ga je na verloop van tijd wel "verlangen" naar wat meer mogelijkheden, zoals een snellere focus, minder ruis bij hogere iso-waarden, meer scherpstelpunten en meer megapixels. Vandaar dat ik in oktober 2008 een nieuwe camera heb gekocht, de Canon Eos 40D.
Deze is in november 2011 opgevolgd door de Canon eos 7d; sneller, betere prestaties, meer mogelijkheden (o.a. filmen in HD). De 40d houd ik als back-up camera.
In juli 2016 heb ik een upgrade gemaakt naar een gebruikte Canon eos 1d Mark IV. Dit is een tijdlang de ultieme top geweest in de lijn van Canon. Een heel snelle camera, met betere ruisprestaties, een zeer doeltreffende autofocus en wel 10 beelden per seconde.
In februari 2018 ben ik overgestapt op een heel nieuw systeem. De apparatuur van Canon werd me te zwaar, mede door mijn spier- en gewrichtsklachten.
Mijn nieuwe body is een systeemcamera van Fujifilm, de X-T2. Heel klein en licht, en enorm veel mogelijkheden. Daaronder heb ik een grip waar ook twee extra accu's in kunnen.
In oktober 2019 heb ik de stap gemaakt naar de nieuwste body in de X-T lijn van Fujfilm, de X-T3.
Die is in juni 2023 opgevolgd door de X-T5, met 45 megapixel en in-body stabilisatie.
Lenzen:
Mijn eerste echte goede lens was een telelens van 300 mm uit de L-serie, de witte lenzen, voluit de EF 300mm 1:4 L IS.
Een geweldige lens, makkelijk te dragen (ongeveer 1200 gram), zeer scherp en zeer snelle autofocus. Ik heb er tot oktober 2010, toen ik hem heb ingeruild voor een 100-400 zoomlens, ongelooflijk veel plezier van gehad.
In oktober 2010 heb ik, na twee jaar sparen, een zo goed als nieuwe Canon EF 500mm 1:4 L IS gekocht. Dit objectief is uitstekend geschikt om vogels mee te fotograferen. Hij is wel erg zwaar, bijna 4 kilogram!
Een teleconverter, de Canon 1.4x II, vergroot mijn telebereik met een factor 1.4, zodat ik met een brandpuntsafstand van 700 mm. kan fotograferen.
Met zo´n extender, als die van een goed merk is, blijft autofocus en belichting gewoon zoals het was, je krijgt (praktisch) geen kwaliteitsvermindering, maar je verliest wel 1 stop diafragma. De f/4 lens wordt nu een f/5.6.
In januari 2017 heb ik deze Canon 500mm ingeruild voor een Sigma lens met vergelijkbare eigenschappen. Fijn om met helemaal nieuwe apparatuur verder te kunnen. Groot voordeel: hij is een halve kilogram lichter, en dat is voor mij heel erg fijn.
Na enkele maanden heb ik de Sigma-lens teruggeruild voor een (andere) Canon 500mm. De Sigma was echt te traag en de service van Sigma Nederland was slecht.
Ik gebruik ook een telezoomlens van Canon, de EF 100-400mm 1:4.5-5.6 L IS.
Door het grote zoombereik in combinatie met stabilisatie is dit een geweldige lens om altijd bij je te hebben!
Sinds oktober 2011 heb ik een "nieuwe" gebruikte macro-lens: De Sigma 50mm 1:2.8 APO MACRO DG HSM.
Een heerlijke lens, maar macro is wel moeilijk! Hij is echter ook heel goed te gebruiken als portretlens.
Deze lens is in september 2017 opgevolgd door een Canon L 100mm macro.
In juni 2010 heb ik een set tussenringen (gebruikt) gekocht van het merk Soligor.
Het is mogelijk om met behoud van diafragma en autofocus tot extreme macro-opnames te komen.
Vooral met telelens en macrolens krijg je ongekende mogelijkheden.
Verder gebruik ik de Canon 17-40mm f/4 L USM lens. Ook gebruikt gekocht in augustus 2016, als standaardlens en semi-groothoek.
Sinds oktober 2013 heb ik een 50mm 1.8 lens. Heel scherp, heel lichtsterk, dus ook te gebruiken bij moeilijke lichtomstandigheden. Door het grote diafragma krijg je prachtige onscherpe achtergronden.
Na de systeemwissel in februari 2018 werk ik met vier lenzen van Fujinon: de 100-400mm telezoom, de 80mm macro, de 18-55 standaard en de 56mm f/1.2 portretlens.
In juni 2024 heb ik de 150-600mm van Fujifilm daarbij gekocht.
Ook gebruik ik de 10-24mm groothoek en een handmatige Meike 8mm fish-eye. Deze gebruik ik voornamelijk voor landschappen.
Een geweldige lens, makkelijk te dragen (ongeveer 1200 gram), zeer scherp en zeer snelle autofocus. Ik heb er tot oktober 2010, toen ik hem heb ingeruild voor een 100-400 zoomlens, ongelooflijk veel plezier van gehad.
In oktober 2010 heb ik, na twee jaar sparen, een zo goed als nieuwe Canon EF 500mm 1:4 L IS gekocht. Dit objectief is uitstekend geschikt om vogels mee te fotograferen. Hij is wel erg zwaar, bijna 4 kilogram!
Een teleconverter, de Canon 1.4x II, vergroot mijn telebereik met een factor 1.4, zodat ik met een brandpuntsafstand van 700 mm. kan fotograferen.
Met zo´n extender, als die van een goed merk is, blijft autofocus en belichting gewoon zoals het was, je krijgt (praktisch) geen kwaliteitsvermindering, maar je verliest wel 1 stop diafragma. De f/4 lens wordt nu een f/5.6.
In januari 2017 heb ik deze Canon 500mm ingeruild voor een Sigma lens met vergelijkbare eigenschappen. Fijn om met helemaal nieuwe apparatuur verder te kunnen. Groot voordeel: hij is een halve kilogram lichter, en dat is voor mij heel erg fijn.
Na enkele maanden heb ik de Sigma-lens teruggeruild voor een (andere) Canon 500mm. De Sigma was echt te traag en de service van Sigma Nederland was slecht.
Ik gebruik ook een telezoomlens van Canon, de EF 100-400mm 1:4.5-5.6 L IS.
Door het grote zoombereik in combinatie met stabilisatie is dit een geweldige lens om altijd bij je te hebben!
Sinds oktober 2011 heb ik een "nieuwe" gebruikte macro-lens: De Sigma 50mm 1:2.8 APO MACRO DG HSM.
Een heerlijke lens, maar macro is wel moeilijk! Hij is echter ook heel goed te gebruiken als portretlens.
Deze lens is in september 2017 opgevolgd door een Canon L 100mm macro.
In juni 2010 heb ik een set tussenringen (gebruikt) gekocht van het merk Soligor.
Het is mogelijk om met behoud van diafragma en autofocus tot extreme macro-opnames te komen.
Vooral met telelens en macrolens krijg je ongekende mogelijkheden.
Verder gebruik ik de Canon 17-40mm f/4 L USM lens. Ook gebruikt gekocht in augustus 2016, als standaardlens en semi-groothoek.
Sinds oktober 2013 heb ik een 50mm 1.8 lens. Heel scherp, heel lichtsterk, dus ook te gebruiken bij moeilijke lichtomstandigheden. Door het grote diafragma krijg je prachtige onscherpe achtergronden.
Na de systeemwissel in februari 2018 werk ik met vier lenzen van Fujinon: de 100-400mm telezoom, de 80mm macro, de 18-55 standaard en de 56mm f/1.2 portretlens.
In juni 2024 heb ik de 150-600mm van Fujifilm daarbij gekocht.
Ook gebruik ik de 10-24mm groothoek en een handmatige Meike 8mm fish-eye. Deze gebruik ik voornamelijk voor landschappen.
Statieven:
Als statief gebruik ik sinds mei 2012 de Feisol CT 3371. Stabiel, en lekker licht. Op lange trektochten gaat hij wegen, maar voor opnamen met super-tele-objectieven is een zeer stevig statief noodzaak.
Sinds januari 2012 heb ik de Manfrotto 393 schommelkop, perfect te gebruiken bij zware en lange lenzen.
Na de systeemwissel in februari 2018 ben ik terug gegaan naar een licht en klein statief van Manfrotto, de 728B digi.
Een Joby Gorillapod Zoom gebruik ik als statief op lastige plaatsen, of dicht bij de grond. Hij kan ongeveer 3 kg. dragen.
En een monopod van Cullmann met een metalen balhoofdje gebruik ik onder de 150-600mm lens, omdat die uit de hand soms lastig is te hanteren.
Als statief gebruik ik sinds mei 2012 de Feisol CT 3371. Stabiel, en lekker licht. Op lange trektochten gaat hij wegen, maar voor opnamen met super-tele-objectieven is een zeer stevig statief noodzaak.
Sinds januari 2012 heb ik de Manfrotto 393 schommelkop, perfect te gebruiken bij zware en lange lenzen.
Na de systeemwissel in februari 2018 ben ik terug gegaan naar een licht en klein statief van Manfrotto, de 728B digi.
Een Joby Gorillapod Zoom gebruik ik als statief op lastige plaatsen, of dicht bij de grond. Hij kan ongeveer 3 kg. dragen.
En een monopod van Cullmann met een metalen balhoofdje gebruik ik onder de 150-600mm lens, omdat die uit de hand soms lastig is te hanteren.
Ik gebruik ook vaak een rijstzak met rijst erin. Die is stabiel, maar weegt ongeveer een kilo.
Een rijstzak werkt uitermate prettig in vogelhutten en vanuit de auto.
Voor kleinere tochten gebruik ik een Lowepro Flipside 400 AW2.
Een rijstzak werkt uitermate prettig in vogelhutten en vanuit de auto.
Voor kleinere tochten gebruik ik een Lowepro Flipside 400 AW2.
Sinds januari 2009 maak ik gebruik van een Buteo schuiltentje. Door springveren een ideaal tentje, snel op te zetten en af te breken. Het zitten in een schuiltentje is op zich al een spannende belevenis. Je weet nooit wat er op zal duiken, en de vogels (en andere beesten) laten zich fantastisch observeren en komen rustig dichtbij zitten. |